WK 2018? Neen bedankt!

Enkele minderbegaafden zijn onlangs op het idee gekomen om België en Nederland voor te dragen als gastland voor de Wereldbeker Voetbal in 2018. Er werd ons, goedgelovige burgers, verteld dat het WK een gouden kalf was voor de middenstand en het vaderlandse voetbal. Onlangs is gebleken dat de vork toch enigzins ander aan de steel zit.

Senator Bert Anciaux (SP.A) en volksvertegenwoordiger Jean-Marie Dedecker (LDD) stellen dat het parlement zich moet buigen over het 'bidbook' (de offerte) dat ons land samen met Nederland heeft ingediend voor de organisate van het WK 2018. Want de voorwaarden die de wereldvoetbalorganisatie FIFA stelt zijn allerminst "van de poes".

'De overheidsgarantie voor deze miljarden euro's kostende organisatie werd 'stoemelings' goedgekeurd door de ontslagnemende regering Leterme. Het is onaanvaardbaar dat de Belgische regering btw- en belastingsvrijstellingen garandeert voor de FIFA die de miljardenwinst van het evenement incasseert," stelt Dedecker terecht in een persmededeling. Hij eist een parlementaire doorlichting van het bidbook vooraleer de regering de belastingsbetaler laat opdraaien voor de kosten. "De macht om de centen van de Lotto uit te delen aan voetbalclub Standard Luik door rouches Reynders en Leterme is nog geen vrijgeleide om de FIFA op de wenken te bedienen," gaat hij verder in zijn onnavolgbare, euh, stijl.
Ook Anciaux plaatst enkele grote vraagtekens bij het bidbook. Voor hem is het "ondenkbaar dat internationale holdings zoals FIFA in tijden van economische crisis en overheidsbesparingen belastingvrijstelling kunnen genieten op miljardenwinsten die hier gerealiseerd worden."

FIFA stelt nogal 'onnozele' voorwaarden zoals het ter beschikking stellen van rijstroken op de autosnelwegen aan hun personeel en geaffilieerden, vrijstelling van belastingen en een monopolie op alle reclameborden en -toebehoren binnen een straal van 2 kilometer (!) rond de voetbalstadia. Geen mens die zulke eisen serieus neemt.

François Colin, één van de handlangers woordvoerders van de kandidatuur, minimaliseert de zaak. Volgens hem "moeten er in België en Nederland geen regels aangepast worden en wordt de internationale fiscale wetgeving gerespecteerd en zullen de middenstanders in de buurt van de stadions geen enkele hinder ondervinden." Yeah right. Colin spreekt van "misverstanden" en "onjuiste feiten en commentaren". Zo blijkt dat FIFA onder het Zwitsers belastingsstelsel valt en dus geen tweede keer belastingen hoeft te betalen in het organiserende land. Dat van die rijstroken en reclameborden zouden niet kloppen. Wordt ongetwijfeld vervolgd...

MAAR DAT IS DAT.

Alle gekheid op een stokje, het gefoefel van FIFA en de KBVB/KNVB zijn niet het grootste probleem waar we ons zorgen over moeten maken. Het grootste probleem is de aloude ziekte van het internationale voetbal: het hooliganisme. Onderstaande documentaire over de georganiseerde hooligankernen die de Duitse gaststeden met de grond gelijk maakten op de Wereldbeker van 2006 behoeft geen enkele commentaar. Onze kinderen en onze eigendommen zijn niet veilig voor dit geweld. Hoe streng de politie ook optreedt, wij kunnen de toestroom aan hooligans van alle uithoeken van Europa en daarbuiten onmogelijk kunnen tegenhouden. Dit is misschien wel het sterkste argument. Welke conclusies trekken we hieruit? Hoofdzakelijk de conclusie dat de Belgische staat - onder de vorm van de ontslagnemende regering Leterme - niet begaan is met de veiligheid van de Belgische burgers. Waarom zou hij ook? Ieper is geen gaststad en zijn cluppie Standard Luik zal er een fraai stadion aan overhouden. Public choice at it's best. Met zekerheid kunnen we zeggen dat vaderlandse trotsen AB InBev en Alken-Maes - ongetwijfeld dikke maatjes met onze machthebbers - de hooligans graag zullen zien komen. Laat er geen twijfel over bestaan: het is de overheid te doen om de centen en de publiciteit en natuurlijk de broken window fallacy. De staat zal ongetwijfeld hopen dat er amok gemaakt wordt en enkele ramen sneuvelen, zodat de lokale glazeniers weer wat extra werk hebben. Een modern werkgelegenheidsbeleid, laten we maar zeggen.

Laat het goede nieuws zijn dat een gerechtelijke procedurele soep ervoor gezorgd heeft dat de kansen om het WK alsnog binnen te halen danig geslonken zijn. Het hoeft niet altijd kommer en kwel te zijn dat uit de Belgische gerechtshoven komt.